سئوالی از دوران تعلیمات دینی

همیشه گفته می شود که امامان معصوم به دلیل مبارزه با حاکم جبار و زورگوی زمانه ی خودشان به شهادت می رسیده اند.

نکته جالب در نحوه شهادت این امامان معصوم می باشد که چرا اکثریت آنها توسط یکی از انبوه همسرانشان با نوشانددن زهر به امامان معصوم آنها را شهید نموده اند؟.

البته این کلیشه ترین ایراد به زندگی امامان معصوم می باشد.

نکته ایی ذهن نگارنده را به خود مشغول نموده و از تمامی مطلعین و عالمینی که ممکن است پایشان به اینجا برسد و این مطلب را بخوانند ، استدعا دارم که پاسخی به ذهن بنده بدهند.

مسئله از این قرار است که همگی می دانیم اگر فردی در مقابل حکومت ظالمی بایستد ، مردم به سمت آن فرد جذب می شوند و خیلی کمتر اتفاق می افتد که فردی آزادی خواه و آزادی طلب در حقش جفا شود و تنها گذارده شود.

اگر به اسطوره های ایرانی مراجعه کنیم به کاوه آهنگر برمیخوریم که به دلیل ایستادگی در مقابل ضحاک در بین مردم محبوب شد و سرانجام نیز به پیروزی رسید.

اگر هم به دنیای واقعی بنگریم و به خصوص در دوران معاصر شخصیت هایی نظیر گاندی و نلسون ماندلا بر همگان شناخته شده هستند و از نحوه مبارزات این افراد اکثریت آگاهی دارند. در واقع همگی آنها شخصیت های آزادی طلب بودند که در مقابل حکومت ظالم ایستادند و غالب آنها به پیروزی رسیدند.

باز گردیم به زندگی امامان که به گفته روحانیون شیعی همواره در مقابل باطل ایستاده اند و همیشه نیز مردم به آنها جفا کرده اند.

چگونه ممکن است فردی آزادی طلب باشد اما تنها بماند؟

یقیناً مردم آن روزگار می دانستند که مخالفت اینان با حکومت ظالم نه از برای رسیدن به آزادی و حق است که برای در دست گرفتن حکومت و مثلا تشکیل سلسله ی بنی هاشمی است(زیرا دو قوم رققیب در قریش یعنی بنی امیه و بنی عباس به حکومت رسیدند) و برای همین هرگز مورد حمایت قرار نگرفتند.

اما در ایران یعقوب لیث به علت همراهی مردم(به دلیل شهرت یعقوب لیث به عیاری و جوانمردی) به قدرت می رسد و اولین حکومت مستقل ایرانی را در برابر حاکمان عباسی تشکیل می دهد.

چگونه است کسی که نه معصوم است و نه امام می تواند مبارزه کند اما امامان معصوم نمی توانستند؟ اگر می گویید آنها در نزدیکی خلیفه زندگی میکردند و نمی توانستند مبارزه بکنند که خوب کوچ می کردند به جایی که بتوانند در آن فعالیت بکنند! چطور است که برای وزارت امام رضا این مسیر طولانی را حاضر است کوچ کند ؟

مسئله از نظر نگارنده این است که مطلوب امامان معصوم این بوده که افرادی نخبه بیایند و مبارزه کنند و سپس قدرت را دو دستی تقدیم امام معصوم بکنند! که هزار چهارصد سال بعد خمینی توانست اینگونه به حکومت برسد. یعنی خمینی نیز به مثابه امامان خود هیچگاه خود را درگیر مبارزات سیاسی و تعقل نمودن نکرد و فقط حرف زد و تحریک نمود بدون اینکه عملی را از پیش ببرد.

به هر حال اگر این امامان حق طلب بوده اند پس چرا این همه مهجور مانده اند و تعداد شیعیان هم بیانگر این مسئله هست!